۱۳۹۸ اردیبهشت ۱۹, پنجشنبه

ساعت حدود نه و‌نیم شب پنجشنبه‌ای و هوا هنوز روشنه. بعد از حدود دو هفته هوای دلپذیر و افتابی، ده روزی میشه که دوباره هوا سرد، ابری، دلگیر و بارونیه. از اون هوایی که آدم رو دلسرد و ناامید می‌کنه.
پسرک دیروز ۱۳۰ روزه شد. این روزها به وضوح بزرگ شدنش رو می‌بینم، حرکاتش و واکنش‌هاش تغییر کرده. ما دو‌تا رو خیلی خوب می‌شناسه. در مواجهه با افراد غریبه خجالت زده نمیشه، از بودن در جمع و بیرون از فضای خونه استقبال می‌کنه.
روزها بیشتر از قبل می‌خوابه، خودش دوست داره به حالت در و‌ روی شکم بخوابه.
درد دندون ها کلافه اش کرده ولی خبری از دندون نیست.