حوصله‌ی دیدن فیلم، فوتبال و خواندن پست‌های طولانی رو ندارم. تعجب می‌کنم از بعضی‌ها که می‌تونن هنوز تو وبلاگستان مطالب طولانی بنویسن.
ای بابا، از آبادان...انگار همه افتادیم تو یه مرداب، در حال دست و پا زدن و فقط بوی گند و تعفن هر لحظه بیشتر می‌شه.
واقعا خدا چقد می‌خواد به ظلم و ظالم فرصت جولان بده؟ حوصله‌ی هیچی رو ندارم، فقط کاش دوباره ورزش رو بی‌خیال نشم. همه‌ی امید و انگیزه‌ام سفر و دیدن خانواده‌امه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر