سه هفته شاید هم بیشتر باشه که هوا ابریه همراه با بارون و سرما، اصلا یهویی از بهار برگشت خوردیم وسط زمستون.
محدودیت‌ها کمتر شده و دوز اول واکسن رو هم هفته قبل زدیم.
سه ماه دیگه پسرک می‌ره مدرسه، براش خوشحالم که با بچه‌ها دوست و همبازی می‌کشه.
سعی می‌کنم ورزش کنم واقعا حالم رو بهتر می‌کنه البته اگر سردرد لعنتی بذاره.
تمرکز ندارم و سریع هر چیزی رو فراموش می‌کنم، باید زبان بخونم ولی از صبح با بچه سر و کله می‌زنم تا شب که بخوابه. گاهی زودتر از اون خوابم می‌بره... چقدر همه‌چی با بچه سخت‌تر می‌شه و چاره‌ای هم نیست.
