در جستجوی پاکی و صداقت کودکی ام هستم که در گردش روزگار و گذر عمر گم شد...
آدم‌ها چطور خودشون رو از ته چاه، وسط یه مرداب، توی گنداب و کثافت...نجات می‌دن؟!
یه نفر یه جمله برام نوشته احساس می‌کنم تمام عروق قلب‌م رو مسدود کرد. جوری خنجر زده به روح‌م که می‌خوام زار زار گریه کنم...خیلی دلگیرم...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر