ماه کامل را در آسمان دیدم. احساس می‌کنم حتی ادم‌های نزدیک‌م از گلایه‌های روزمره‌ام از زندگی‌م خسته شدن. دیگه کسی حوصله‌ی شنیدن حرف‌های تکراری‌م رو نداره. ولی من اینجا رو دارم که می‌تونم حرف‌هام رو بزنم و کمی رهاتر بشم. احساس می‌کنم خیلی خیلی از خودم دورم. از علایقم، از دوست داشتنی‌هام، از تفریح‌هام از خود خودم.
سلام الی. آخرین بار نمیدونم برات کی پیام گذاشتم. اصلا نمیدونم هنوز جایی من رو میخونی یا نه! ولی من بعد سالها به وبلاگم سر زدم و بعد سالها وارد لینکهایش شدم و یک کله پستهای دوسال اخیرت را خواندم. باورم نمیشد هنوز افرادی هستند که مستمر وبلاگ مینویسند و پرت شدم به سالهای قدیم.
پاسخحذفامیدوارم هرجا هستی سلامت باشی.
مرمر