چه برای کسی که تجربه بازداشت را دارد و چه برای کسی که اولین بار آن را تجریه می‌کند، لحظه لحظه‌های بودن در انفرادی و اتاق بازجویی سخت و دردآور است، یک جور درد خاص که شبیه هیچ درد دیگری نیست.
شب اول بازداشت در یک حالت تعلیق و سرگشتگی ملال آورمی گذره و دردش عجیب ماندگار.
بعد خانم فرزانه روستایی میاد میگه یه مدت میرن دویست و نه یکی دو ماه دویست و نه چیزی نیست!
پاسخحذف