حدود یک ماهی می‌شه که ننوشتم. الان در حالی می‌نویسم که حدود نیمساعت ورزش کردم، اونم بعد از ماه‌ها. سه دوره قرص ضداضطراب و ارامش‌بخش خوردم تا وضعیت خوابم بهتر شد، تا کمتر گریه کنم حتی. چهار روز می‌شه که مصرف قرص رو گذاشتم کنار ولی همچنان باید روزی دو تا قرص آهن بخورم چون تو آزمایش آخر وضعیت آهنگ افتضاح بود. خیلی رو خودم در زمینه آگاهی و آرامش دارم کار می‌کنم هر چند افکار مزاحم سمج‌تر از این حرف‌ها هستن. ولی انقد دلم برا خودم سوخته که می‌خوام برا خود خودم کاری کنم. خدا رو شکر به خاطر خانواده و دوستان امن‌م. به خاطر سلامتی و انگیزه‌ای که برای ادامه زندگی بهم می‌دن.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر