احساس کرده ام چقدر دوستش دارم. چند باری دلم خواسته در آغوشش بگیرم و گاهی آرزو کردم کاش بود تا سرم را می گذاشتم روی شانه هایش و اشک می ریختم، آن زمان ها که از دردهای مشترکِ ما می نویسد.
در روزهای اخیر هم این مطلب و این یکی را نوشته است.
آخر مطلب امروزش نوشته " چقدر جای میرحسین موسوی خالیست. و زهرا رهنورد. و مهدی کروبی."
خواستم بگویم و جای همه آن نفس های بریده شده، همه آن خون های بیگناه ریخته شده، همه آن دوستان دور و نزدیکی که مجبور به ترک اجباری وطن شدند، آن عشق هایی که بین شان فاصله افتاد و...
مرسی از معرفی. فالو میکنم از امروز. چقدر جای خیلی ها خالیست
پاسخحذف