چرا؟ باید با یکی حرف بزنم که کمک‌م کنه برای رهایی...باید یه نقطه بذارم در پایان این بزرگ‌ترین اشتباه زندگی‌م. خوب که شبا به صبح و روشنی می‌رسن. چند روز دیگه چهل سال‌م می‌شه و برام خیلی سخته که چیزی به اسم آرزو و رویا و چشم‌اندازی برای آینده‌م ندارم...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر