۱۳۹۲ خرداد ۲۵, شنبه

لحظه‌های شادِ پر اشک

در کنار این حجم از شادی و خوشحالی من غم عمیقی دارم، جایِ «او» یِ عزیزم و هزاران نفر مثل اون تو این شادی خالیه.
جای همه دوستایِ عزیزمون که بی‌گناه خونشون ریخته شد، جای همه عزیزان در بند...
جای میرعزیز و بانو و شیخ.
چهار سال انتظار برای این لحظه‌ها، این لحظه‌های شادِ پر اشک.
مبارک همه باشه.
امیدوارم آقای روحانی قدر تک تک این رای‌ها و حمایتی که ازش شد رو بدونه.
به امید آزادی همه عزیزان در بندمون و به امید روزی که در کنار عزیزای دور از وطن جشن بگیریم.

۱ نظر:

  1. جای منم خالی کن! دیروز تنهایی اشک میریختم و تا فیلمها بیاد تو فیس بوک میرفتم فیلمهای قدیمی رو نگاه میکردم و شعار میدادم( خوب شد تنها بودم وگرنه میگفتم دختره خله)
    در ضمن برگشتم وبلاگ فارسی که کامنت بخونم:))

    پاسخحذف