یه اشتباه بزرگم این بود که چند ماه ورزش رو
گذاشتم کنار. نه اینکه حرفه ای ورزش می کردما در همون حد هر روز راه رفتن و
دویدن روتردمیل منظورم هست. حالا چند روزی
دوباره شروع کردم به ورزش. بیشتر از هر زمانی ایمان آوردن به این موضوع که آدم
باید هر کاری رو برای خودش بکنه برای رضایت خودش، خوشحالی خودش و الخ.باید هر جور
می تونه به خودش انگیزه و امید بده و از آدمهای منفی و تنبل فاصله بگیره. آدم هایی
که برای انجام ندادن هر کاری هزار بهونه می آرن
و همه شوق و ذوق آدم رو هم بهم می ریزن. دیروز همینجوری رفت سه تا جوراب برا
خودم خریدم، جوراب چیز خاصی نیست ولی همین نو بودنش همین حس تازگی اش از هیچی خیلی
بهتره.
من چیزای چوبی خیلی دوست دارم. چند تا سبد چوبی
هم برا خودم خریدم حتی با کمک دوستم برا دوتاش با پارچه زرد چهارخونه کاور دوختم.
گاهی فک می کنم خیاطی و کار کردن با پارچه بهم حال خوبی می ده.* حدود یه هفته هم هست رژیم می گیرم. بیشتر می خواستم دوباره برگردم به اون دورانی که می تونستم برای چند روز بدون برنج سر کنم. نمی دونم چی شد معتاد هر روز برنج خوردن شدم و تنبلی و بی تحرکی. ولی دیدم هر وقت اراده کنم می تونم مثل قبل باشم. صبح زود بیدار بشم، ورزش کنم، برنج کمتر بخورم، هله هوله روحذف کنم. اینا همه اش اراده می خواد تصمیم قطعی. تو این راه هیچکس نمی تونه به آدم کمک کنه به جز انگیزه خودش. خیلی مهم است آدم های اطراف آدم چطور باشن، مطمئنن اگر دور و اطراف آدم افراد بی انگیزه ای باشن که منتظر هستند همه چیز بیاد دنبال اونا حتی کار، بیشترین ضربه رو آدم از همون روحیه و انرژی مریضی که ساطع می کنند می خوره.
**چند روز پیش یه دوست قدیمی پیام داد که یه کار خوب با امکانات و امتیارهای خوب تو یه استان دیگه هست، میای برای مصاحبه؟
تو دلم گفتم چرا این موقعیت نباید چند سال پیش پیشنهاد می شد؟ چرا حالا که من آدم پر انرژی سال های قبل نیستم، حالا که انقد محافظه کارم ...حالا که دیگه کار خبری رو نمی تونم ادامه بدم، حالا که این سردردها فلجم کرده...
***انقد ار ترس آفتاب دور از نور خورشید خودم رو تو چارچوب خونه زندانی کردم دچار کمبود ویتامین شدم و ناخن هام با اینکه کوتاه هستند هی می شکنن. آفتاب به همون اندازه که نیاز ضروری هست خیلی بیشتر نقش قاتل سلامتی م رو داره.
به این نتیجه رسیدم به جای اینکه این همه انرژی بذارم برا هندل زدن یکی دیگه خودم تلاش کنم، خودم قدم هام رو محکم بردارم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر