شب‌ها حدود ساعت ده و نیم آسمان کامل تاریک می‌شود یعنی تا ساعت نه و نه و نیم هوا و آسمان روشن است. از وسط‌های نیمه شب تا طلوع آفتاب اگر پنجره باز باشد صدای چه‌چه پرنده‌های مختلف را می‌شود شنید٬ یک فضای رویایی. یعنی وقتی ویز ویز و‌جیرجیر همسایه پایینی تمام شد این صدای چه‌چه پرنده‌هاست که حکمفرمایی می‌کند. فک می‌کنم اون موقع شب چرا این همه پرنده بیدارم و با هم دیگه می‌خونن؟ تا طلوع آفتاب که کمی قبل از ساعت پنج صبحه صدای چه‌چه صدای غالب در فضاست و بعد کم‌کم صدای رفت و آمد اتوبوس‌ها و ماشین‌ها شروع میشه. الان ساعت هفت شده و هوا کامل روشنه هنوز از گوشه و کنار صدای پرنده‌ها میاد. از مزیت‌های این خونه در این فصل همینه. پنجره رو باز می‌کنی به سمت یه کانال آب که دور و برش سرسبز هست و موسیقی در حال پخش و از طرف دیگه عنکبوت و حشره‌های دیگه هم تشریف میارن داخل.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر