۱۳۹۰ فروردین ۶, شنبه

دوست داشتن

می‌بینمش امروز صبح، شاید اتفاقی شاید هم نه.
مثل همیشه حیلی جدی گوشه‌ای ایستاده، نگاهش می‌کنی انگار داری نگاه یک تکه سنگ می‌کنی.
از آن تکه سنگ‌های تکی که دوستشان دارم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر