این دردهای مشترکِ دو نفره و رو به افزایش را دوست‌تر دارم.
فردا کلاس آخر را جیم می‌زنم تا برویم تیاتر املت را ببینیم ، در ادامه‌ی خر کیف بازی‌های این یک هفته.
تو: چه خوب!
من: بدرک*( منظورم درس روابط بین الملل بود).
خیلی جالبه که در کمال سلامت روحی، روانی و جسمی و به صورت جدی حرف بزنی و بعد بفهمی حرفت رو جدی نگرفتن.
* با احترام به روابط عمومی فرهنگستان زبان؛ واژه "بدرک" خیلی بیشتر تر می‌چسبه تا "به درک".
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر