تاریخ را قوم پیروز می نویسند.فکر کنم جمله ای از ویل دورانت باشه.نوشتن،اون هم در مورد تاریخ یه سرزمین و یه ملت به دور از تعصبات ،علایق و دلبستگیهای شخصی کار آسانی نیست.بیشتر افراد، به خاطر پیوندها و ریشه های قومی و نژادی و احساسات شخصی که نسبت به وطن و زادگاهشون دارند،سعی می کنند پیروزیها ، موفقیتها و پیشرفتها رو بزرگ جلوه بدهند و شکستها ،کمبودها و نقایص رو کمرنگ تر کنند!عکس این قضیه هم صادق !یعنی یه سری از افراد هم هستند که بنا به دلایل مختلف موارد منفی و کمبودها و کاستیها و ... را بزرگتر می کنند.این میشه افراط و تفریط.در هر دو صورت نگاه واقع بینانه و منصفانه به وقایع و رویدادهای جاری در کشورهای مختلف کمتر وجود داره! در حالی که همین رویدادها و اتفاقات هستند که بخشی از تاریخ هر سرزمینی رو می سازند.
شاید به همین خاطر باشه که منابع تاریخی معتبر و قابل اعتماد محدود هستند و بسیار با ارزش!
البته به نظرم این یه حس مشترک در میان مردم تمام سرزمینهاست، که دوست دارند در مورد قهرمانان سرزمینشون، مبالغه کنند و اونها رو افرادی مبرا از هر گونه خطا و لغزشی معرفی کنند.اگر جنگی صورت میگیره از دلاوریها و شجاعتهای فرماندهان و سربازاشون بگن و خلاصه جوری وقایع رو بیان کنند که در نهایت باعث غرور و افتخار مردمان اون سرزمین بشه نه باعث سر افکندگی و حقارت اونها!وقتی هم که مبالغه صورت بگیره لاجرم حقیقت در پشت اون پنهان و یا حتی محو میشه!
به تصویر کشیدن وقایع تاریخی نیز کار سخت و طاقت فرسایی است.چون هم نیاز به منابع موثق و قابل اعتماد داره و هم نیاز به شخصی که بتونه به دور از فشارها و هیاهوی رسانه ای و بین المللی و فارغ از گرایشات و تمایلات شخصی خود اثری بسازه که بتونه به واقعیت نزدیک باشه.
به نظرم ریدلی اسکات کارگردان 70 ساله انگلیسی در فیلم قلمرو ملکوت یا قلمرو آسمانی که در سال 2005 ساخته ، با توجه به حساسیتها و تنشهای موجود در سطح بین الملل و نگرشی که در غالب جوامع غیر مسلمان در مورد مسلمانها و اسلام وجود داره توانسته چهره ای متفاوت از اسلام و مسلمانان به مردم جهان نشان دهد!
اورشلیم سرزمین اسرار آمیزی است.(شاید همانطور که در فیلم گفته میشه سرزمینی است که تمام گناهان در اون آمرزیده میشه!) پیامبران زیادی در این سرزمین مبعوث شده اند.جنگهای عظیم و چند صد ساله بر سر تصاحب این سرزمین صورت گرفته از جمله جنگهای صلیبی!و قصه تصاحب این سرزمین اسرار آمیز یا همون قلمرو آسمانی هنوز هم ادامه دارد...
در صحنه ای از فیلم قبل از ورود سپاه مسلمانان به اورشلیم بالین ،سردار مسیحی مدافع شهر،از صلاح الدین ایوبی می پرسه: «این همه جنگ،این همه کشته برای چیست؟»صلاح الدین ایوبی پاسخ می ده :«برای هیچ چیز» چند قدمی جلو میره و لحظه ای بعد، ادامه می ده : «برای همه چیز».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر