شد یکسال، به همین سادگی.
البته ساده هم نبود؛ گاهی وقت‌ها راه راه و گاهی وقت‌ها خیلی هم موج داشت.
365 روز از اولین باری که پایم را داخل این ساختمان نارنجی* گذاشتم، گذشت.
روزهای اول خیلی سخت گذشت، خیلی.
این چند خط کوتاه را می‌نویسم که یادم باشد این یک سال چطور گذشت.
یادم باشد که اگر محبت و حمایت دوستانم نبود، همان روزهای اول بریده بودم.
بهترین نتیجه این یکسال کار، اضافه شدن چند دوست خوب است به دوستان قبلی.
سروش، پارسا، سعیده، عرفان و نغمه دوستانی بودند که در این یک سال کاری با هم آشنا شدیم.(به ترتیب آشنایی نوشتم)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر